Lilian

donderdag, januari 29, 2009

Voorbij de landerijen, de nevels en het gesticht

I

ik ben niet méér dan het vergaan
van een halve eeuw aan mens
en wat ben jij mijn liefste

wat ben jij
behalve die vreemde mens
die niet méér is
dan wat witte botten voor het kraaien

een schild
niet meer dan een hollander
op bordpapier

een stem aan gort


II

zo mijn moeder mij baarde
begeerde
hou jij mij vast
voorbij de landerijen de nevel en het gesticht

ik heb je niet meer beloofd
dan je hebt ontvangen

hier in dit huis
heb ik enkels vastgebonden
broze handen gestoken in druipende zijde
ver van de stad
waarin ik een bakfiets en wat kranten had

ik verzorgde bloemen
alsof zij moesten herstellen van een zomergriep


III

wat we eerst zagen of roken
verdraagt ons niet meer

de dingen legen, álle dingen
zij vervuilen niets, versmaden niets

zij vervelen zichzelf

zo sterven wij
een eigen omstandigheid

woensdag, januari 28, 2009

Mon dieu

De godgeklaagde
neemt de bijbel op
een déjà vu
wrijft hij zilver

"Erfstukken" prevelt hij

"mijn tête-à-tête
met de waarheid
is slechts
een kwestie van tijd
tussen alle stof in"

hij klopt
het muffe zweet
strijkt ezelsoren

"spijt deugt niet
ze komt altijd te laat"

de traptreden kraken
als onder het gewicht
van zonde


---

Klik hier voor 'Mon dieu' in Meander.

---

dinsdag, januari 27, 2009

AJQ

Het hoofd lijkt overvol en in gedachte
mijn mond schroeit schrijnend in een ak'lig beeld.
Een maand geleden heeft men mij gemaild
bericht - en ik was langer niet bij machte

iets zinnigers te doen dan levens tellen
die dood nu als lief in mijn ogen staan.
Ik weet niet veel - tja - maar ik weet voortaan
dat ik mij langer niet zal laten kwellen.

"Ik hou van jou" zijn woorden, niets dan woorden.
Je neemt ze op en legt ze af. Maar toen -
het was het ongezegde dat mij stoorde.

Daarom zeg ik bedeesd, nog voor het denken,
zeg ik, dat ik van jou gehouden heb
nog voor ik zoek naar iets, dat rijmt op niets.

maandag, januari 26, 2009

Eindeloze zinnen

We drukken de trage wijzers van de tijd
onze duimen doen pijn; wij wikkelen bloed

geen land aan de hand, we bedenken struif
doen aan duiven, klontje boter in een pan

met bomen hebben we niks, tot vandaag
we staan strakker, vaker stam en stram

we wijzen naar de wind en ja, we wachten
zij deint in takken, bij het spoor in vlakken

morgen, altijd morgen weten we meer
het wachten loont; ooit - zijn we groot

---

Klik hier voor de website van Poeziecircus.

'Eindeloze zinnen' haalde de finale van de vredesslamcompetitie.

---

Of dromen van Rome
















Zou ik mij aan meeuwen voeren
hangend aan zee -terwijl ik het uitzicht groet

om en om bladzijden slaan
in het boek van de ondergrondse meren

blijven in kapot water
drijven naar een god die niet bestaat

of zou ik dromen van Rome met kleine borsten
sloom aan je sleutelbos

omzien naar Latijnse heuvels
Romaneske zinnen spreken

en mij vervelen
als jij vannacht bij die ander slaapt


---

Klik hier voor 'Of dromen van Rome' op het podium van Op Ruwe Planken.

---